Τηλεόραση Media: Ειδήσεις | internet, ραδιόφωνο, εφημερίδες, social media, βίντεο και ειδήσεις. Ο,τι κινείται γύρω από τα media και τους ανθρώπους της.
Η λέξη είναι συνθετικό του αρχαίου ελληνικού προθέματος «τηλε-», το οποίο σημαίνει «μακριά», και της λέξης «όραση».που σιμενει <<βλεπω>>.
Η τηλεόραση είναι ένα σύστημα τηλεπικοινωνίας που χρησιμεύει στη μετάδοση και λήψη κινούμενων εικόνων και ήχου εξ αποστάσεως.
Aποτελεί το κυριότερο και δημοφιλέστερο Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας και η χρήση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο.
Οι πρώτες εκπομπές
Οι πρώτες επιτυχείς τηλεοπτικές μεταδόσεις έγιναν από τον Τζών Λότζι Μπαίρντ (John Logie Baird), μεταξύ 1928 και 1935 στo Λονδίνο της Μ. Βρετανίας.
Στο σύστημα αυτό οι εικόνες αποτελούνταν μόνο από 30 γραμμές και δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν οι μικρές λεπτομέρειες.
Η τηλεόραση στα χρόνια του πολέμου
Το 1940, τη χρονιά που ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, οι τακτικές τηλεοπτικές εκπομπές διακόπηκαν.
Μετά τον πόλεμο ξαναρχίζουν οι μεταδόσεις, αλλά ήταν λιγότερες σε αριθμό.
Το 1946 δώδεκα εμπορικοί τηλεοπτικοί σταθμοί λειτουργούσαν στις ΗΠΑ και οι πωλήσεις τηλεοπτικών συσκευών ανέβηκαν κατακόρυφα.
Η έγχρωμη τηλεόραση
Στις 25 Ιουνίου του 1951 , το αμερικανικό κανάλι CBS , μεταδίδει την πρώτη έγχρωμη εκπομπή .
Σχεδόν κανείς όμως δεν μπορεί να τη δει έγχρωμα μιας και όλοι διαθέτουν ασπρόμαυρες συσκευές.
Η τηλεόραση στη σύγχρονη εποχή
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 λειτουργούν στην Αμερική 1300 τηλεοπτικοί σταθμοί και το 98% των αμερικανικών νοικοκυριών διαθέτει τηλεόραση. Οι εκπομπές πραγματοποιούνται κάτω από καλύτερες τεχνικές συνθήκες και είναι έγχρωμες.
Τα τηλεοπτικά στούντιο
Παράλληλα με την εξέλιξη των συσκευών τηλεόρασης , εξελίσσονται και τα στούντιο, απ’ όπου παρουσιάζονται οι ειδήσεις ,γυρίζονται οι τηλεοπτικές σειρές , κτλ.
Η τηλεόραση στην Ελλάδα
Η επίσημη έναρξη της Ελληνικής κρατικής τηλεόρασης έγινε στις 23 Φεβρουαρίου 1966, με πρώτη παρουσιάστρια την Ελένη Κυπραίου και συντονιστή το δημοσιογράφο Γεώργιο Κάρτερ, ασπρόμαυρη στην αρχή και με μικρή εμβέλεια.
Οι τηλεοράσεις δε, που υπήρχαν στην Αθήνα δεν ήταν πάνω από 1000!!
Η έγχρωμη μετάδοση στην Ελληνική τηλεόραση γίνεται το 1979.
Η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα
Προς το τέλος του 1989 εμφανίζονται στις τηλεοπτικές συχνότητες τα δύο πρώτα ιδιωτικά κανάλια, το Mega Channel και ο Antenna TV.
Το 1994 εμφανίζεται το πρώτο συνδρομητικό κανάλι, το Filmnet, που προσέφερε εμπορικές ταινίες και ζωντανούς αγώνες ποδοσφαίρου.
Οι επίπεδες τηλεοράσεις
Αν και όλοι μας πιστεύουμε ότι οι επίπεδες οθόνες είναι κάτι που εφευρέθηκε τα 10 – 15 τελευταία χρόνια , η αλήθεια είναι ότι εφευρέθηκαν το 1964 , από δύο καθηγητές του πανεπιστημίου του Ιλινόις.
Έχουν ζωή δηλαδή 50 ετών!!
Σήμερα οι τηλεοράσεις έχουν όμορφη σχεδίαση , είναι λεπτές με μεγάλο μέγεθος – 40 ως 42 ίντσες είναι οι τηλεοράσεις με τις περισσότερες πωλήσεις στις μέρες μας – συνδέονται ασύρματα με το διαδίκτυο , με παιχνιδομηχανές και μπορούν να προσφέρουν πολλές ώρες διασκέδασης.
Το μέλλον της τηλεόρασης
Οι νέες τεχνολογίες θα διαμορφώσουν το μέλλον της τηλεόρασης.
Ο τηλεθεατής του μέλλοντος θα κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ του, θα «χτυπά» τα δάχτυλά του για να ανάψει την, πάχους χαρτιού, αναρτημένη στον τοίχο τηλεόρασή του, θα διαλέγει φωνητικά το κανάλι της επιλογής του και θα παρακολουθεί το πρόγραμμα που επιθυμεί (φερ’ ειπείν, ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου) σε 3D.
To τηλεχειριστήριο θα είναι …άυλο: απλά η κίνηση των χεριών και η φωνή του τηλεθεατή.
Όσον αφορά την ίδια την τηλεοπτική οθόνη, θα είναι μία πάρα πολύ μεγάλη οθόνη στο σαλόνι, που θα θυμίζει μάλλον ταπετσαρία παρά κλασική οθόνη.
Τηλεόραση στην Ελλάδα
Η τηλεόραση στην Ελλάδα ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία της το 1960[1] με πειραματικές εκπομπές που δεν μονιμοποιήθηκαν, ενώ το τακτικό πρόγραμμα ξεκίνησε από δημόσιο σταθμό του ΕΙΡ και από σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων το 1966. Κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών παγιώθηκε η δομή του προγράμματος με ένα μείγμα ψυχαγωγίας και ενημέρωσης, η οποία ήταν λογοκριμένη. Ο κρατικός έλεγχος στην τηλεόραση διατηρήθηκε και στη μεταπολίτευση, οπότε η ενημέρωση ήταν περισσότερο ελεύθερη, αλλά όχι πάντα αντικειμενική.[2]
Το 1989, ενώ είχαν ήδη αρχίσει να εκπέμπουν ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, επιτράπηκε η λειτουργία των δεύτερων σταθμών, οι οποίοι σταδιακά επικράτησαν σε τηλεθέαση και επιρροή και επιδόθηκαν σε έντονο ανταγωνισμό στον ενημερωτικό και στον ψυχαγωγικό τομέα. Το τηλεοπτικό τοπίο, στο οποίο κατά καιρούς λειτουργούσαν γύρω στα 150 κανάλια σε όλη τη χώρα, το οποίο παραμένει όμως άναρχο[3] λόγω των καθυστερήσεων του κράτους να χορηγήσει μόνιμες άδειες.
Η αλλαγή στην ΕΡΤ
Μέχρι το 2013 υπήρχαν τρία δημόσια δίκτυα, τα οποία σταμάτησαν να εκπέμπουν, όταν με απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά, έκλεισε η ΕΡΤ για να δημιουργηθεί εκ νέου μια νέα δημόσια εταιρεία, η ΝΕΡΙΤ· μέχρι να ξεκινήσει η τελευταία τη λειτουργία της, τον ρόλο του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα επιτελούσε η μεταβατική Δημόσια Τηλεόραση.
Η ΕΡΤ επανασυστάθηκε το 2015 και λειτουργεί εκ νέου μέχρι σήμερα. Υπάρχουν ακόμα δεκάδες ιδιωτικά κανάλια, πανελλαδικής και τα περισσότερα περιφερειακής εμβέλειας.[4] Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καλωδιακά δίκτυα, όμως κάποια ιδιωτικά και η ΕΡΤ εξέπεμπαν δορυφορικό πρόγραμμα, κυρίως για τους Έλληνες της διασποράς. Υπάρχουν ακόμη προσπάθειες για αποκλειστικά ιντερνετικό περιεχόμενο ή για ιντερνετικά κανάλια. Λόγω της οικονομικής κρίσης πολλά κανάλια έκλεισαν ή περιόρισαν σημαντικά τις δραστηριότητές τους.
Στον τομέα του προγράμματος, τα ιδιωτικά δίκτυα ακολουθούν την καθιερωμένη διάκριση μεταξύ ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, αν και η αναλογία δεν είναι σταθερή, ενώ τα δημόσια δίκτυα δίνουν έμφαση στον πολιτισμό και στην εκπαίδευση. Στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης παρήχθησαν εκατοντάδες σίριαλ, τηλεταινίες και θεατρικά έργα όπως και πολλά ενημερωτικά και ψυχαγωγικά προγράμματα με σημαντική επίδραση στο κοινό. Λόγω της οικονομικής κρίσης κυριαρχούν οι ξένες σειρές και οι επαναλήψεις παλαιών ελληνικών σίριαλ.[5]
Οι κατηγορίες
Η ελληνική τηλεόραση γενικότερα κατά καιρούς έχει κατηγορηθεί για έλλειψη αντικειμενικότητας στον ενημερωτικό τομέα εξαιτίας της χειραγώγησης των δημόσιων δικτύων από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις[6] και εξαιτίας του ότι τα ιδιωτικά δίκτυα προβάλλουν τα επιχειρηματικά ή πολιτικά συμφέροντα των ιδιοκτητών τους. Τα ιδιωτικά κανάλια έχουν ακόμη επικριθεί, πολλές φορές, για το χαμηλής ποιότητας πρόγραμμα στον ψυχαγωγικό και τον ενημερωτικό τομέα.
Σε ότι αφορά το νομικό πλαίσιο, αυτό είναι σαφέστερο για τα δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά τα ιδιωτικά (ιδίως τα επαρχιακά) εξακολουθούν να μην έχουν όλα άδειες εκπομπής όπως σε άλλες χώρες. Το κράτος ρυθμίζει τα ραδιοτηλεοπτικά ζητήματα μέσα από ανεξάρτητη, συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, που ιδρύθηκε το 1989.
