Καμπανάκι χτυπούν οι ειδικοί καθώς η νόσος των λεγεωνάριων μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη
Ανησυχία προκαλεί η νόσος των λεγεωνάριων που μεταδίδεται από τα κλιματιστικά και πολλές φορές είναι θανατηφόρα. Τα συμπτώματά της θυμίζουν αρχικά λοίμωξη του αναπνευστικού και στη συνέχεια γίνονται πιο σοβαρά και έντονα.
Για τη νόσο των λεγεωνάριων μίλησαν το πρωί της Παρασκευής 30/8 στο Mega η παθολόγος και καθηγήτρια επιδημιολογίας και προληπτικής ΕΚΠΑ, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και ο ενεργειακός επιθεωρητής, Μιχάλης Χριστοδουλίδης.
«Η νόσος των λεγεωνάριων, το όνομά της προέρχεται από ένα συνέδριο το οποίο έγινε στην Αμερική, και νόσησαν 229 και πέθαναν άνω του 10%. Τότε βρέθηκε αυτό το μικρόβιο και ήταν το συνέδριο της Αμερικανικής Λεγεώνας και γι΄αυτό λέγεται έτσι. Είναι ένα βακτήριο που μεγαλώνει σε ζεστό νερό είτε σε ύδρευση, κλιματιστικό ή πισίνες, και το οποίο δυστυχώς σε ορισμένες κατηγορίες ατόμων μπορεί να έχει και θνητότητα. Κυρίως εμφανίζουν σοβαρή νόσο άτομα άνω των 50 ετών, άτομα με καρδιοπάθεια και πνευμονοπάθεια, καπνιστές, ανοσοκατεσταλμένοι, που έχουν κάνει χημειοθεραπείες», είπε αρχικά.
«Στην αρχή τα συμπτώματα δεν είναι ειδικά. Είναι σαν ιογενής λοίμωξη του αναπνευστικού. Στην συνέχεια υπάρχει επιδείνωση, ρίγη, πυρετός, αιματηρός βήχας, δύσπνοια, αναπνευστική ανεπάρκεια ή πόνο στο στήθος. Αυτά μας οδηγούν στο νοσοκομείο για τις απαραίτητές διαγνωστικές εξετάσεις. Για να δοθεί μία πολύ αποτελεσματική αντιβίωση αν δοθεί στην αρχή. Είναι υδρόφιλο το μικρόβιο. Όσοι εμφανίζουν συμπτώματα που επιδεινώνονται, πρέπει άμεσα να πάνε στον γιατρό. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει κάποιος και σε σηπτικό σοκ με μεγάλη πιθανότητα θανάτου που κυμαίνεται από 10-30%», υπογράμμισε η Θεοδώρα Ψαλτοπούλου.
Νόσος των λεγεωνάριων: «Το συγκεκριμένο μικρόβιο αναπτύσσεται σε υδάτινο περιβάλλον»
Ο ενεργειακός επιθεωρητής, Μιχάλης Χριστοδουλίδης μίλησε στο MEGA για τα κλιματιστικά και τι πρέπει να προσέχουμε.
«Δεν υπάρχει πρόβλημα με το οικιακό κλιματιστικό. Το συγκεκριμένο μικρόβιο αναπτύσσεται σε υδάτινο περιβάλλον. Δηλαδή, σε κεντρικά κλιματιστικά συστήματα, που στους σωλήνες κυκλοφορεί νερό και όχι φρέον – που είναι ψυκτικό μέσο – και σε συγκεκριμένο εύρος θερμοκρασιών, από 20 έως 45 βαθμούς και το ph από 5,5-7. Αυτές είναι οι ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθεί αυτό το βακτήριο. Όταν πηγαίνουμε σε μεγάλα συγκροτήματα κτιρίων μεταξύ αυτών και τας νοσοκομεία, έχουμε δει περιπτώσεις νόσησης. Τα κλιματιστικά θα πρέπει να συντηρούνται τουλάχιστον 1-2 φορές τον χρόνο. Αυτό που πρέπει να γίνεται είναι η έκπλυση με νερό, η απολύμανση με διάλυμα χλωρίου περίπου 50 μιλιγκράμ το λίτρο. Μέσα από τους αεραγωγούς και τα στόμια, οι υγραντήρες, υγραίνουν τον αέρα και οι θερμοκρασίες δεν είναι πάνω από 45 βαθμους. Άρα θέλει καθαρισμό των φίλτρων και του αέρα των φίλτρων και των φίλτρων του νερού. Το βακτήριο επικάθεται στις επιφάνειες των σωληνώσεων όταν υπάρχουν βρωμιές και σκουριές. Όταν είναι στάσιμα τα νερά ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος» , τόνισε.
Τι είναι η νόσος των κλιματιστικών
Η νόσος των λεγεωναρίων γνώρισε το φως της δημοσιότητας το 1976, όταν ξέσπασε επιδημία (οξύ εμπύρετο νόσημα του αναπνευστικού) κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η νόσος εμφανίσθηκε ως οξύ εμπύρετο νόσημα του αναπνευστικού το 1976, κατά τη διάρκεια συνεδρίου της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, εξού και το όνομά της.
Κατά την έρευνα για τον αιτιολογικό παράγοντα αυτής της επιδημίας, απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε ο υπεύθυνος μικροοργανισμός, ένα Gram αρνητικό βακτηρίδιο το οποίο ονομάσθηκε λεγιονέλλα.
Υπάρχουν περίπου 40 είδη λεγιονέλλας και, από αυτά, περισσότερα από τα μισά μπορούν να προκαλέσουν νόσο στον άνθρωπο. Το είδος λεγιονέλλα pneumofila ευθύνεται για το 90% των λοιμώξεων στον άνθρωπο.
Νόσος των λεγεωνάριων: Τα συμπτώματα
Ο ασθενής αισθάνεται για λίγες ημέρες αδυναμία και καταβολή και μπορεί να ακολουθήσει μια περίοδος με συμπτώματα γριπώδους συνδρομής. Ο βήχας (αρχικά ξηρός κατόπιν παραγωγικός) μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα προσβολής των πνευμόνων. Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν υψηλό πυρετό (περισσότερο από 39° C), συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (διάρροια, ναυτία, έμετο, στομαχικές διαταραχές), από το κεντρικό νευρικό σύστημα (πονοκέφαλο, σύγχυση, λήθαργο, ντελίριουμ), από την καρδιά (βραδυκαρδία) κ.λπ. Ανάλογα δε, με την έκταση της πνευμονίας αλλά και τη συνύπαρξη ή όχι άλλων νοσημάτων, μπορεί να υπάρχει δύσπνοια ή και αναπνευστική ανεπάρκεια.
Πρόγνωση & Θεραπεία
Η νόσος των λεγεωναρίων αποτελεί το 1-8% των πνευμονιών της κοινότητας. Σε περίπτωση έγκαιρης διάγνωσης, η πρόγνωση είναι άριστη.
Η καθυστέρηση στη διάγνωση, η συνύπαρξη άλλων νοσημάτων, επιβαρυντικών παραγόντων (κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ) ή η έκπτωση της άμυνας του οργανισμού (π.χ. χρόνια λήψη κορτιζόνης κ.λπ), καθιστούν δύσκολη την αντιμετώπιση της νόσου, είναι δυνατόν να επιμηκύνουν τη νοσηλεία αλλά και να ευνοήσουν τις επιπλοκές της νόσου και να αυξήσουν τη θνητότητα η οποία μπορεί να φθάσει περίπου το 15%.
Φάρμακα εκλογής για την αντιμετώπισή της είναι αντιβιοτικά όπως οι μακρολίδες και οι κινολόνες. Η διάρκεια της θεραπείας είναι περίπου 3 εβδομάδες.
Πότε να επισκεφτείτε το γιατρό
Με τα πρώτα συμπτώματα, καλό είναι να μιλήσετε με τον γιατρό σας. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της νόσου, ιδιαίτερα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, βοηθά σε μια γρήγορη ανάρρωση και αποτρέπει σοβαρές επιπλοκές, όπως η αναπνευστική ανεπάρκεια, το σηπτικό σοκ και η οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
